Koruma Arayışından Suistimale: İnsan Ticareti Suçu ve Suriyeli Göçmenler

Türk ceza hukukunda insan ticareti suçu ilk kez 765 Sayılı Mülga TCK’nın 201/b maddesinde düzenlenmiştir. 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’da ise 80. maddede düzenlenmiştir. 5237 sayılı TCK’da suç sınıraşan özelliğinden dolayı uluslararası suçlar bölümünde düzenlenmiştir.

Bu suç tipi ülke sınırları içerisinde işlenebileceği gibi farklı ülkeler arasında da gerçekleştirilebilir. Bu noktada göçmen kaçakçılığı suçundan ayrılmaktadır. İnsan tacirleri, insan ticareti suçunun mağdurlarını genelde başka ülkeye göç edenlerden seçmektedir. Bu nedenle her iki suç tipi birbiri ile bağlantılı olduğu gibi göç ile insan ticareti suçu da birbiriyle ilişkilidir.

İnsan ticareti suçu Türk hukukunda olduğu gibi birçok ülke hukukuna Palermo Protokolü ile girmiştir. Ancak uluslararası alanda insan ticareti suçunun net bir kavramsal çizgisi bulunmamaktadır. Bu nedenle mevcut düzenlemeler suçla mücadele kimi noktalarda yetersiz kalmaktadır. Ülkemiz dâhil birçok ülkede insan ticareti suçu Palermo Protokolü çerçevesinde ele alınmaktadır. Oysaki insan ticareti suçu, insanın var olduğu ilk günden bu yana insan hayatındadır. Bu kapsamda suçun tarihsel kökeni, insanların yaşadığı dramın incelenmesi, insan onurunun ve haysiyetinin geçmiş dönemlerden bu yana ne denli alçaltıldığının tespitinin yapılması durumunda suç ile mücadele daha çok anlam kazanacaktır. Kavramsal açıdan ya da belli uluslararası metinler çerçevesine suçu indirgemek, tarihi bir kenara bırakmak, geleceği yönlendirme ve suç ile mücadele noktasında yetersiz kalacaktır.